Արվեստի ու ընդհանրապես մտավոր աշխարհի ցանկացած անհատ, որպես աքսիոմ, ինչքան էլ ցավալի և անարդար թվա՝ գնահատվում է հետմահու։
Լավ, արվեստն՝ արվեստ, իսկ ժողովո՞ւրդը։
Այսօրվա ապրողն ի՞նչ անի, որ ոչ թե արվեստի վեհ չափանիշներով, ոչ թե բացարձակ նորարարությունների մակադակի արձագանքներով, այլ ուղղակի որպես շնչող ու աշխատող, ազգի միավոր և վերջապես որպես հարկատու ափսոսվի ու մի փոքր նկատվի:
Մանրամասները Տեսանյութում