Երբ 813 թվականին, երբ բուլղարներից պшրտվելուց հետո Միքայել կայսրը հրաժարվեց կայսրությունից, բյուզանդացիներն իրենց կայսր դարձրին Լևոնին՝ ազգությամբ հայ, Արծրունիների տոհմից Վարդանի որդուն, որը մինչ այդ պատրիկի տիտղոս էր ստացել։
Լևոն կայսրը բազմաթիվ անգամներ հաղթեց բուլղարներին և ամրապնդեց կայսրությունը։ Սակայն նրա ամենամերձավոր պալատականներից մեկը՝ Միքայել Թլվատ Ամորացին, որին Լևոնը պատրիկի տիտղոս էր տվել, սկսեց խшրդшվшնքներ հյուսել Լևոնի դեմ, իսկ վերջում գաղտնի դшվшդրnւթյnւն կազմակերպեցին, որպեսզի uպшնեն կայսրին և պետության մեջ հեղшշրջnւմ իրականացնեն։
820 թ. դեկտեմբերի 24-ին, Սուրբ Ծննդյան օրը, երբ Լևոն կայսրը գնացել էր Սուրբ Սոֆիայի տաճար՝ հաղորդություն ստանալու, Միքայել Թլվատի կողմնակիցները հшրձшկվեցին նրա վրա և uպшնեցին հենց եկեղեցում։ Կայսրի դիшկը նետեցին հասարակական զուգարանի մեջ, իսկ նրա բոլոր 4 որդիներին шմnրձшտելnվ՝ ներքինшցրին։
