Լragir.am-ը գրում է. Հայաստանի փոխվարչապետ Մհեր Գրիգորյանը հոկտեմբերի 20-21-ը կայցելի Մոսկվա ՝ մասնակցելու Ռուսաստանի, Հայաստանի և Ադրբեջանի եռակողմ հանձնաժողովի նիստին ՝ «տարածաշրջանում տրանսպորտային ուղիների արգելափակման հարցը քննարկելու համար»:
Վերջերս 5 հայ ռազմագերիների վերադարձի կապակցությամբ Բաքվում հայտարարել են, որ սա «արձագանք է Հայաստանի դրական ազդանշաններին»: Արդյոք հաղորդակցությունների շուրջ բանակցությունները վերսկսելու Երևանի համաձայնությունը համարել են «դրական ազդանշան»: Մոսկվան ու Բաքուն շտապում են այս հարցում, քանի որ տարածաշրջանային իրավիճակը դինամիկ փոխվում է:
«Երկաթուղու մասով կա նախնական պայմանավորվածություն, որ ապաշրջափակումը պետք է իրականացվի ԱՊՀ երկրների իրավական շրջանակներում: Մենք պետք է քննարկենք ավտոճանապարհների խնդիրները», ասել է Մհեր Գրիգորյանը Մոսկվա մեկնելուց առաջ:
Ավելի վաղ, ելույթ ունենալով ԱՊՀ երկրների առցանց հանդիպմանը, Նիկոլ Փաշինյանն ասել էր, որ ըստ Երևանի տեսլականի ՝ «Հայաստանը Ադրբեջանի տարածքով երկաթուղային և ավտոմոբիլային կապ կստանա Ռուսաստանի հետ, ինչպես նաև երկաթուղային կապ Իրանի հետ, իսկ Ադրբեջանը՝ կապ Նախիջեւանի հետ Հայաստանի տարածքով»:
Տարածաշրջանում հաղորդակցությունների բացման խոսակցություններին զուգահեռ, Հայաստանը հայտնվում է ավելի մեծ մեկուսացման մեջ:
Չնայած նրան, որ Անկարան և Մոսկվան հայտարարում են, որ «2020 թվականին Թուրքիայի և Ռուսաստանի համատեղ գործողությունները» ուղղված էին տարածաշրջանի ապաշրջափակմանը, սակայն փակվել են եղած հաղորդակցություններից շատերը: Քարվաճառի ճանապարհը փակ է, Գորիս-Կապանը չի կարող ամբողջությամբ օգտագործվել ո՛չ իրանցիների, ո՛չ հայերի կողմից, ադրբեջանցիները Իրանով Նախիջևան են գնում խնդիրներով, իրանցիները Ադրբեջանում խնդիրներ են ունենում Ռուսաստան մեկնելու ճանապարհին, էլ չենք խոսում ռուս-վրացական ճանապարհի եւ անցակետերի «վերանորոգման» մասին:
Անկարայի և Մոսկվայի առաջարկած 3+3 հարթակը տարածաշրջանում փոխըմբռնում չի գտնում, Պենտագոնի ղեկավար Լլոյդ Օսթինը, պատասխանելով Թբիլիսիում 3 + 3 նախաձեռնությանը Վրաստանի հնարավոր մասնակցության հարցին, ասել է, որ «նախքան ցանկացած նոր հարթակի մասին խոսելը, Ռուսաստանը, որը օկուպացրել է Վրաստանի տարածքի 20% -ը, պետք է կատարի 2008 թվականի հրադադարի պայմանագիրը»:
Իրանի և Հնդկաստանի առաջարկները ուժի մեջ են: «Ինչ վերաբերում է Պարսից ծոց-Սև ծով նախաձեռնությանը, ես հույս ունեմ, որ մոտ ապագայում մենք նույնիսկ կունենանք ստորագրված համաձայնագիր», ասել է Հայաստանի արտգործնախարար Արարատ Միրզոյանը: Սա երկկողմ հայ-իրանական փաստաթուղթ է:
Հաշվի առնելով նման կոնյունկտուրան՝ Մոսկվայի և Բաքվի պայմաններով հաղորդակցությունների բացմանը համաձայնելը պարզապես հանցագործություն է: Դրանք ուղղված են հայաստանի միջազգային լիակատար մեկուսացմանը։
